زندگیست دیگر...

همیشه که همه رنگایش جور نیست...

همه سازهایش کوک نیست...

باید یاد گرفت با هر سازش رقصید... 

حتی با ناکوک ترین ناکوکش...

اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن...

حواست باشد به این روزها که دیگر بر نمی گردد...

به فرصت هایی که مثل باد می ایند و می روند و همیشگی نیستند...

به این سالها که به سرعت برق می گذرند...

کاش غم و غصه هم قیمتی داشت...

مجانی است همه می خورند...

کاش روی دهانمان کنتوری نصب می شد...

و جریمه غصه ها را به حساب انان می ریختیم!

غصه نخورید مردم!!!

سیاست مدارها روزی بزرگ میشوند و به مدرسه می روند...

و دنیا مثل گل مصنوعی قشنگ میشود...

هر چیز مجانی که ارزش غصه خوردن ندارد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: